Op je pad: De vraag ‘Wie/Wat ben ik?’ met een verrassende kijk.

Een ieder die met fundamentele levensvragen bezig gaat komt meestal wel deze vraag tegen.  Door vele leraren wordt hij aangehaald. De bekendste daarvan is ongetwijfeld Sri Ramana Maharshi, die de vraag als richtpunt voor zelfonderzoek geeft. Ook Onbestempeld laat de vraag voorbij komen met daarbij een wellicht verrassende, en hopelijk voor de ‘zoeker’ helpende, invalshoek.

‘Wie of Wat ben ik?’

Het is de vraag die beantwoord dient te worden om te zien ‘WAT IS’.
Het is de vraag die beantwoord dient te worden om te ‘weten’ wat wordt bedoeld met ‘IK BEN’.
Het is de vraag die beantwoord dient te worden om volledig te leven volgens het adagium : ‘VOLG MIJ’.
Het zijn de antwoorden op deze vraag die op het pad de zoeker en het gevondene steeds meer doen versmelten.

In veel literatuur wordt de vraag ook zo gesteld: “Wie ben ik? Of beter nog: Wat ben ik?”

Is het een kwestie van de ene OF de andere vraag? Of zijn het misschien TWEE vragen, die beantwoord dienen te worden?

Het lijkt inderdaad verrassend duidelijker om deze ene vraag in tweeën te delen: *

1. Wie ben ik? Oftewel: Wie is de ego-ik?

2. Wat ben ik? Oftewel: Wat is het “Ene Ding/Tao/God etc. -ik” (Hierna: Ene Ding-ik)

De scheiding lijkt vooral belangrijk omdat dan ook de ‘ikken’ gescheiden worden. Daar zijn voor de (gevorderde**) zoeker in eerste instantie TWEE van, namelijk de ego-ik en het Ene Ding-ik. Ook wel bekend onder respectievelijk het waargenomen-ik en de waarnemende-ik. Het Ene Ding-ik en de waarnemende-ik wordt ook wel Bewustzijn genoemd.

En de op deze wijze gescheiden ‘ikken’ blijken uiteindelijk dezelfde te zijn. Oftewel, de afscheiding die je op je Pad*** ‘ervaart’ valt weg bij het uiteindelijk klaar zijn met deze vragen.

En je weet wanneer je KLAAR bent.

En wat er daarna gebeurt….dat volgt vanzelf uit het Leven dat JIJ bent.

Terug naar de vragen. Op je pad gaan ze hand in hand. Als onafscheidelijke “twee-een”-heid blijven ze actueel: elke seconde, elke minuut, elk uur, 24 uur per dag, 7 dagen in de week, alle weken van het jaar.

De antwoorden op Vraag 1. zijn zeer van belang! Met name dat wordt wel eens over het hoofd gezien, of liever nog, lijken vaak ‘vergeten’ te worden ten gunste van de antwoorden op Vraag 2. Het ego-ik heeft namelijk geleerd dat de antwoorden op Vraag 2. NOOIT waar kunnen zijn. En daar werpt het allerhande blokkades voor op, die zonder de antwoorden op Vraag 1. niet geslecht zullen worden.

Met die antwoorden leer je namelijk de veelal onbewuste ego-ik mechanismes te zien, die voorkomen dat je de antwoorden op Vraag 2. volledig gaat durven ‘zien’.

Zoals bijvoorbeeld het antwoord: ‘Alles is precies goed.’
Nee ego-ik :-), niet pas als jij dat vindt, of als eerst maar aan zus of zo is voldaan… Nee, ALLES IS AL precies goed!

Dus als je waarheid ‘voelt’ in het antwoord op Vraag 2. ‘Alles is precies goed,’ en het is voor jou nog niet daadwerkelijk zo, dan volgen daaruit antwoorden op Vraag 1. die komen uit bijvoorbeeld de volgende vragen:

– Waarom is voor mij (ego-ik) niet alles precies goed?
– Hoe wil ik het anders zien, en waarom doe ik er niets aan?
– Welke angsten voorkomen dat het wel in mijn hele wezen waar wordt voor mij?
– Hoe slecht ik die angsten?
– Enz.

Er bestaan heel veel middelen (technieken, methodes, boeken, therapieën, etc. ) om de twee vragen langzaam maar zeker op je Pad** te beantwoorden.

Veel van die middelen zijn bedoeld voor het beantwoorden van Vraag 1. en andere weer meer voor Vraag 2.

De verwarring (en de ‘langere’ weg) ontstaat als ze door elkaar gaan lopen: wanneer middelen die alleen voor het antwoord op Vraag 2. zijn bedoeld, door het ego-ik ‘gebruikt’ worden als beantwoording van delen van Vraag 1. Waarmee het heel geniepig voorkomt dat jij naar blokkades gaat kijken.

Ook hier weer een voorbeeld met de (tijdelijke!) ‘waarheid’: ‘Alles is precies goed’.
“Oh, als dat zo is… dan hoef ik niets meer te doen, ik hoef het alleen maar ooit te zien…en daarop wachten en wachten en wachten…. ja het is vast waar… dat voel ik wel….. ik moet het alleen nog zien….ben benieuwd wanneer ik het ga zien, hier zittende op mijn luie stoel (waar ik me veel verveel), op mijn werk (waar ik toch wel een hekel aan heb, af en toe), thuis bij mijn vrouw (die toch wel eens wat vaker mag …). Gelukkig is alles precies goed..kennelijk!”

En tot slot…. geen van de middelen om de vragen te beantwoorden is op zichzelf ‘heilig’.

De ultieme waarheid is voor iedereen die klaar is dezelfde, maar geen vond de puzzelstukjes in één stroming, boek of bij één leraar, en eenieder in een andere volgorde en bij andere bronnen. Maar allen vonden ze uiteindelijk de waarheid op maar één plek: in hun Leven.

Nog een tip: probeer niet te lang bij eenzelfde middel te blijven hangen, 3 a 6 maanden met iets bezig zijn is lang genoeg. Heb je dan niet het ‘gevoel’ dat je het hebt doorgrond ga dan verder, of kijk daarnaast naar andere middelen.
En natuurlijk, als je een deel wel hebt doorgrond, bijvoorbeeld het reïncarnatiemodel, dan kun (en moet!) je ook verder. Verdieping in methoden en technieken an sich is uiteraard nodig als je ergens ‘je werk’ van wilt maken, maar dat heeft niet met het pad naar Verlichting te maken.

Meer informatie en handvaten leren?
Kijk bij Activiteiten voor meer informatie over de Cursus Spiritualiteit & Zelfonderzoek in de Praktijk.

NOTEN

* Het 'scheiden' van de vraag in twee vragen is niet bedoeld als 'waarheid' maar slechts als leidraad.

**Op de Weg is er uiteraard slechts besef van de ego-ik, volledig ondergedompeld in de Illusie van de ego-staat. Er is nog geen zaadje geplant dat er een waarnemer 'moet zijn' van gedachten, en dat die niet dezelfde is als de denker. De identificatie met het ego is volledig.

***Zie begrippenlijst

Illustratie: Kitty van Dijk