Spirituele ontwikkeling is niet alleen doorzien wat er schijnbaar uit ideeën van nondualiteit en ‘verlichting’ voortvloeit, maar juist doorzien wat die ontwikkeling tegenhoudt: de op angst gebaseerde normen en waarden van het ego.
Een grote valkuil voor degene die bezig is met spirituele ontwikkeling is het idee dat je alleen maar hoeft te doorzien wat non-dualiteit inhoudt en de schijnbare consequenties die daaruit voortvloeien accepteren, zoals:
- Dat je je gedachten als niet waar beschouwt.
- Dat je ziet dat alles vanzelf gaat.
- Dat je niets hoeft te doen omdat alles al goed is.
- Dat je gewoon moet stoppen met ongelukkig zijn.
- Dat je pijn moet accepteren.
- Dat je moet accepteren hoe jouw wereld er uit ziet.
- Dat je moet accepteren als mensen boos op je zijn, als je weinig geld hebt, als je niet gezond bent.
En als je deze dingen kan doen dan zou je vanzelf ‘het licht’ zien.
Dit is een grote valkuil op je pad.
Spirituele ontwikkeling is ego doorzien
Het gaat namelijk voorbij aan het feit dat je hebt te maken met een ego-persoonlijkheid. Met een enorme lading aangeleerde normen en waarden. Patronen, schilden en overlevingsstrategieën die veelal niet meer nodig zijn. Dat lichaamssensaties verkeerd vertaalt. Dat emoties belangrijker maakt dan een reële blik op wat er precies gebeurt. Dat meent dat er waarheid zit in emoties. Dat er waarheid zit in acceptatie. Dat er waarheid zit in non-dualiteit.
Het doorzien van non-dualiteit is een klein onderdeel van je ‘pad’. Het grootste deel van spirituele ontwikkeling is alles in je persoonlijkheid op de schop nemen dat je blokkeert.
Spirituele ontwikkeling is niet alles accepteren
Ik ken voorbeelden van “volgelingen” van stromingen als advaita, nondualiteit, ‘course in miracles’ en vele meesters en meesteressen of van menigeen die op eigen houtje zich in spiritualiteit verdiept, die menen een soort begrip van wat non-dualiteit inhoudt te hebben. En dan zegt zo iemand bijvoorbeeld: “Ja,. mijn verleden is niet waar, dus daar hoef ik niet naar te kijken.” “Mijn pijn is slechts schijn….ja, daar hoef ik niks mee.” “Mijn verdriet of mijn boosheid is ‘wat ik ben’ dus daar hoef ik niks mee.” “Mijn ontevredenheid over mijn relatie zit alleen in mijn ego, dus ik hou wel vol.” “Al die zaken die ‘naar’ zijn moet ik accepteren, want het is zoals het is.”
En elk heerlijk weekendje waar we met z’n allen naar de maan kijken. En we beslist heel gezond eten…..en drinken, en alles doen wat god niet verboden heeft. En na elk weekendje zien we weer even het licht. En vervolgens komen we thuis en hoeven we niks te doen. We hoeven niks te veranderen, want alles is precies goed zoals het is. Maar we moeten wel weer snel naar nog zo'n weekendje.
Elk avondje dat we een fantastisch boek lezen of een filmpje zien van Mooji, Eckhart, Jed, Byron of Jeff of van welke ‘verlichte’ medemens dan ook, dan snappen we het weer even. We kijken zo graag naar anderen, hoe mooi die het zeggen. Hoe mooi die het doen. Hoe waar die woorden zijn.
En ondertussen kijken we beslist naar alles wat op dat vlak verschijnt, behalve naar onszelf.
We doen alles behalve zelfonderzoek.
Spirituele ontwikkeling is zelfonderzoek
Zelfonderzoek betekent de gewrochten ingaan van de totale gekte van de egostaat. Ontdekken waarom je als een mak schaap deelneemt. Tekort, schoolplicht, arbeidsplicht, visiteplicht, familiebandenplicht, vriendschapsbandenplicht, eetplicht, drinkplicht, gezond leven plicht. Meedoen aan bangmakerij en angst.
En ja, daar even uit te zijn op dat avondje, kijken naar dat videootje, lezend in dat boek, met z’n allen zittend rond een kampvuur in meditatie, in een prachtig gebied rondlopend, niks hoeven te doen, ja, even uit die duisternis te zijn is dan erg fijn. Het laadt je op om snel terug te gaan naar je fundamentele spiritualiteit en je fundamenteel zelfonderzoek.
Spirituele ontwikkeling, fundamenteel
Fundamenteel zelfonderzoek wil zeggen dat je stopt met je te laten leiden door alles wat niet overeenkomt met wat jij op dat moment voelt, wat je wilt, waar je zin in hebt of wat je (werkelijk) denkt. Fundamenteel zelfonderzoek is het fileermes hanteren om laag voor laag weg te snijden wat jou tegenhoudt om niet meer mee te doen met die totale gekte.
Uiteindelijk kom je bij het bot, het been, het skelet.. jouw fundament. En dan is er geen enkele schijn meer om aan mee te doen. De vorm is weg. De waarheid die uit jou komt, die uit wat jij ten diepste bent, blijft over.
Dit is de enige manier om lijden te stoppen. Elke andere weg leidt vroeg of laat tot meer lijden.
In de Cursus Spiritualiteit & Zelfonderzoek in de Praktijk gaan we samen kijken naar hoe je je zelfonderzoek goed kan opstarten en hoe je daarmee blokkades en niet-productieve patronen kunt ‘ont-dekken’ om deze vervolgens los te laten.
