“Afhankelijkheid is des duivels oorkussen.” – Johan
Van de vele invalshoeken op het begrip afhankelijkheid volgt hier eentje die je waarschijnlijk nog niet bent tegengekomen. Het is een paradox: afhankelijkheid is een van de heftigste vormen van egoïsme denkbaar.
“De ander doet naar tegen MIJ, dus IK ben zielig.”
“De ander heeft geen aandacht voor MIJ dus IK ben maar alleen.”
“IK zorg voor alles en iedereen, en wie zorgt er nu voor MIJ?”
“MIJN partner doet gewoon zijn eigen ding, en IK zit hier maar wat.”
Zomaar wat voorbeelden van afhankelijkheid. Hoe afhankelijker je je voelt, hoe meer je afgeeft op anderen die in jouw ogen wel ‘gewoon hun ding doen’.
Een van de ‘wijsheden’ die vrij vertaald naar de Tao Te Tjing op de website van Onbestempeld staat is de volgende: ‘Als de Liefde vergeten wordt ontstaan goed doen, rekening houden met en mededogen.’
Dit wordt duidelijker als we het over afhankelijkheid hebben. Wanneer je je afhankelijk van een ander opstelt of naar een ander toe, dan zeg je eigenlijk: “Jij moet rekening met mij houden.” Terwijl je zelf waarschijnlijk het idee hebt dat je met alles en iedereen rekening houdt.
Afhankelijkheid is dwingend
Nog meer overtuigingen in die trant: “Jij moet medelijden met mij hebben.” “Jij moet me redden.” “Jij moet voor me zorgen.” “Jij moet mij gelukkig maken.” “En als je dat niet doet is dat jouw fout!”
Je ‘dwingt’ als het ware de ander om jou lief te hebben, maar afgedwongen liefde is geen liefde uiteraard. Het is een uiting van afhankelijkheid.
Niemand heeft het ‘makkelijk’, jij niet, maar die ander ook niet. Voor jou lijkt het misschien zo, maar vergeet niet dat die ander ook gewoon een mens is met zijn of haar eigen sores. Ook die ander moet alle zeilen bijzetten om door het leven te komen. En wie ben jij dan dat je even denkt dat die ander er voor jou moet zijn? Dat is toch egoïsme ten top?
Doe jij nu maar gewoon je eigen ding, of doe het niet. Het heeft geen enkele zin om de dingen te doen die je doet en vervolgens continue daarover te klagen (naar een ander toe). Leunen op een ander, verwachtingen neerleggen bij een ander. Neem je leven in eigen hand.
Het is aangeleerd en wordt telkens bevestigd
Natuurlijk, dit is aangeleerd gedrag en aangeleerd denken. Je bent je er waarschijnlijk niet eens van bewust. Je opvoeding en de maatschappij hebben je dit als normaal doen laten beschouwen. Het is ontstaan in je kindertijd, en ja, toen was je ook volledig afhankelijk van je opvoeders.
Het wordt telkens bevestigd in series, tv-programma’s of films. Het wordt bevestigt in de mensen die je om je heen ziet. Het wordt bevestigd door je naasten, je familie, je collega’s. Het ‘gaat overal zo’.
Afhankelijkheid speelt ook op grotere schaal
In plaats van naar jezelf te kijken is makkelijker om de ‘wereld’ buiten jou de schuld te geven van wat jou tegenhoudt om je eigen leven in eigen hand te nemen. Het is bij hele volksstammen de volkssport om anderen de schuld te geven van je eigen afhankelijkheid: de regering, terrorisme, werkgevers, werknemers, andere culturen, je buren.
Maar trap niet in de ‘egostaat’ het is een simpel systeem, net als een apenrots. Een van de duidelijkste voorbeelden is privacy. Degene die al je gegevens willen zijn de overheden. En die overheden komen, heel slim, vervolgens met een wet dat je privacy ‘gewaarborgd wordt’.
“We willen en hebben AL je gegevens en zien AL je bewegingen, maar wees niet bang, je privacy is gewaarborgd…”
Dit alles onder het mom van ‘jouw veiligheid’. De angst regeert, wordt dat ook wel genoemd.
Toch is dat precies goed: ik zeg ook niet dat je dàt moet veranderen, want naast dat ’t onmogelijk is heeft het namelijk niets met jou leven te maken. Alleen jij kan het voor je eigen leven doorbreken. Hoe? Door uit te breken en niet meer mee te doen aan wat ‘iedereen’ als normaal beschouwt. Het is niet normaal, het is de egostaat. Een staat waarin je alleen maar volgens de ‘waarheid’ van anderen leeft. En dat is afhankelijkheid.
“Afhankelijkheid is des duivels oorkussen”
Dit gezegde betekent simpelweg dat als je niets doet je je eigen afhankelijkheid gewoon in stand houdt. En zolang je verwacht dat anderen jou gelukkig maken en je dus niet je leven in eigen hand neemt zul je blijven lijden. Een ander kan je nooit bieden wat je je zelf kan bieden: namelijk je eigen leven.
Afhankelijkheid is diep geworteld in de samenleving. Niemand neemt het je kwalijk, maar als jij er last van hebt en alleen nog echt Liefde wilt geven (en ontvangen!) dan kunnen we samen in de cursus kijken waar de afhankelijkheden je in de weg staan en wat je er aan zou kunnen doen om stapje voor stapje hiervan los te komen.
Kijk bij Activiteiten voor meer informatie over de Cursus Spiritualiteit & Zelfonderzoek in de Praktijk.
