HSP, een burnout en (verborgen) autisme zijn kenmerken voor het niet kunnen danwel mee willen doen aan wat de meeste mensen als normaal beschouwen. Het zijn intelligente bestempelingen van de egostaat voor iemand die buiten de egostaat lijkt te vallen. Het zijn echter kadootjes voor spirituele ontwikkeling. Je zelfonderzoek en het uitbreken of ontwaken, zoals dat heet, start pas echt als je na al die jaren er achter komt dat je het werkelijk niet lukt om nog mee te doen.
Elk artikel of boek dat je leest geschreven vanuit een verlicht perspectief zal het zelfde zeggen: dat er maar één waarheid kan bestaan en dat dat ‘jouw Leven’ is. Dat Leven is per definitie anders dan het Leven van je medemens. Anders was je niet uniek. Paradoxaal genoeg zoek je het unieke binnen de kaders van die egostaat. Je probeert uit alle macht mee te doen. Omdat je anders bent lukt het je niet, dus je probeert het nog harder. Het ‘unieke van jou’ moet samen kunnen gaan met de waarheid van een ‘uniek ander’.
Waarom? Er is geen enkele reden voor te bedenken dat dat zou moeten.
Er buiten vallen’ of niet mee kunnen doen is niet iets verkeerd. Dat is juist waar je naar toe gaat. Het is je lot. Omarm dat lot en ga je eigen weg. Ook al stort de hele wereld in om je heen, of in jou. Het is geen verwijt als je dit niet doet, niet kan of niet weet hoe. Uiteindelijk zul je er komen. Wees eerst maar eens blij met wie je bent en stop met vechten tegen jezelf, tegen de waarheid van anderen.
Zoals alles wat we een naam geven om daarmee in een hokje proberen te vangen, zijn ook termen als burnout, hsp en vele (verborgen) autisme-vormen een manier van de egostaat om haar eigen onderontwikkeling niet te hoeven zien. Verworvenheden? (Nuts-)Infrastructuur, machtsmonopolie, hygiëne en medisch technische ontwikkeling zijn de enige. Maar valt een of vallen meerdere hiervan weg dan zijn we aangewezen op ons overlevingsinstinct. Dit geweldsvacuüm biedt je evenwel de ruimte en tijd om goed zelfonderzoek te doen.
Zolang de in het voorgaande artikel genoemde Berg niet wordt beklommen zul je geen blijvende, fundamentele wijziging in je bestaansbeleving ervaren. Een van de moeilijke dingen van het beklimmen van die Berg is doorzien dat de maatschappij waarin je leeft geen enkele waarheid voor je kan bevatten. Dat is precies waar je ‘aandoening’ je op wijst. Je kunt niet meedoen met wat voor de meeste mensen ogenschijnlijk normaal is.
Ter ondersteuning nog een uitspraak die me soms zo waar voorkomt dat ik er zelf in ga geloven: “De meeste mensen zijn zo dom dat ze niet door hebben dat de meeste mensen zo dom zijn.” Uiteraard wordt hier niet dom bedoeld in de zin van een intelligentie-maatstaf, maar ‘onwetendheid’. De maatstaf voor onwetendheid is juist omgekeerd evenredig met het gemeten IQ: hoe hoger je IQ is, hoe meer je geacht wordt niet onwetend te zijn.
Herken je dit? Waar wacht je nog op? Start met zelfonderzoek.
