het lijkt wellicht onmogelijk. een staat ‘bereiken’ die in diverse literatuur al eeuwenlang wordt verkondigd. van tao te ching tot dit artikel. een staat die ook wel verlichting wordt genoemd, zelfverwezenlijking of ‘het licht zien’.
Dit artikel gaat over ‘grote gebeurens*‘ die kunnen leiden tot een dergelijke staat en onze natuurlijke neiging om die op te zoeken. Zelfs als we dat niet door hebben.
Vanaf ongeveer mijn 18e heb ik veel last gehad van een ‘onbestemd gevoel’. Een gevoel dat ik bij weinig anderen herkende. Moeilijk te omschrijven. Een ‘unheimische’ ondertoon. Een toon die luider werd naarmate het leven vorderde. Tot twintig (!) jaar later een zielenkreet mij ontsnapte. Dat leidde tot een eerste ‘grote’ ervaring, een ’tunnelervaring’. Oftewel een bijna-doodervaring.
Deze werd een jaar later gevolgd door een intense louterende ervaring van pure overgave.
En bijna drie jaar later, na intensief zelfonderzoek, overviel me een verlichtingservaring. Met een tot heden blijvende helderheid omtrent ‘zelfverwezenlijking.’
Op zoek naar…?
Jarenlang hield ik die eerste grote ervaring tegen. Onbewust? Ja, grotendeels. Terugkijkend zie ik echter dat ik dingen uit de weg ben gegaan. Tot zij {die BDE} niet anders kon dan zich openbaren. Het gaf me (ook letterlijk) een kijkje buiten het leven dat ik tot dan toe kende. Het nam een deel van de onbewustheid weg van de mogelijkheden die het leven kan bieden.
Bovenal gaf het me precies dat: een Groot Gebeuren. Er was me iets groots overkomen! Mijn leven steeg plots in bijzonderheid. Mijn ego kon zich eraan optrekken. Achteraf gezien was ik juist daarnaar op zoek. Iets betekenisvol, iets transformatiefs.
Iets Bereiken?
Het wordt je aangeleerd, dat je moet uitblinken en voldoen. Je moet iets bereiken. Je ontdekt al snel dat het je niet echt lukt. Je mist kansen, je maakt geen goede keuzes. Tenminste, je laat en doet niet alles om echt uit te blinken. Of je hebt gewoonweg onvoldoende talent, zelfvertrouwen en/of motivatie voor hetgeen waar je je op hebt gericht. Je hoort aan bepaalde maatschappelijke verplichtingen te voldoen, zoals een gezin stichten of ‘vast’ werk aannemen. Je weet niet beter en je rolt er maar gewoon in mee.
Iedereen worstelt vroeg of laat met de vraag wat hij of zij met zijn leven gaat doen. Soms duurt dat niet zo lang en soms duurt dat tot hoge ouderdom.
De Spiegel
En dan ontdek je iets dat je eerder onbereikbaar achtte. Iets ongekends dat je in een positie brengt met veel gelijkgestemden en navenante aandacht. En dat kan heel fijn zijn. Er is een club van mensen waar ‘niemand’ bij hoort behalve jij! En die andere paar miljoen gelijkgestemden. Dat is een onbestaanbaar iets. Dat is zo fijn! Je leven is gelopen, je hoeft nergens meer over na te denken. Het enige wat je hoeft te doen is vragen stellen over van alles en nog wat. Heel veel vragen stellen, aan heel veel mensen en organisaties en instanties. Vragen aan iedereen, behalve aan een zeker iemand. Er is één iemand aan wie je geen vragen (meer) stelt.
Wie dat is? Je zelf.
Loopt mijn leven zoals het moet lopen? Moet ik wat veranderen?
Dat hoeft dan gelukkig niet meer. Alles wat mis is ligt namelijk niet aan jou, maar aan iets heel groots buiten jou. Al die tijd verborgen, maar jij hebt het ontdekt! Met nog een paar miljoen anderen. Of eigenlijk heeft één persoon wat ‘ontdekt’ en de rest inclusief jij herkent daarin ‘iets’. Een Groot Gebeuren.
Als je niet lijkt te kunnen voldoen aan wat je denkt dat de maatschappij of anderen van je eisen, dan lijkt er tegenslag op tegenslag te zijn. Door omstandigheden misschien of een tekort aan geestelijke, emotionele en fysieke middelen lijken de normen te hoog. Het kost je oneindig veel moeite om ‘mee te doen’.
Als je je vervolgens met Grote Gebeurens buiten jou bezig houdt kijk je in die spiegel. Het is een uiting van het grote verlangen naar een grote gebeurtenis in je eigen leven. In jouw hoofd is het onbestaanbaar dat jou iets ‘groots’ zal overkomen. Dus zoek je het buiten jou.
Ook dergelijk complotachtige overtuigingen komen voort uit het natuurlijke verlangen naar Grote Gebeurens. Het is slechts een opstapje naar iets mooiers. Naar iets dat vele malen liefdevoller is dan welke gelijkgestemdheid met anderen, over welke maatschappelijke issue dan ook. Het zoeken van grote gebeurens buiten jou spiegelt maar één ding. Het intense verlangen naar het Grote Gebeuren in jou.
Het Grootste Gebeuren
Een interne grote gebeurtenis werkt als een catharsis. Een loutering. Een deel van wat je op de een of andere manier dwars zit wordt opgelost. Het ego kan daarna meer energie behouden. Een noodzakelijke opmaat naar fundamenteel zelfonderzoek. ‘Mijn’ drie grote gebeurtenissen heb ik hierboven genoemd. De eerste twee leidden tot mijn zelfonderzoek. Tot de verlichtingservaring. Tot er geen energie meer weglekte. En het ego explodeerde van overweldiging.
Wat eerder een eeuwigheid lijkt duurt nu slechts een flits. In die ene flits daagt het volledige besef van wat bewustzijn is, van het Zelf.
‘Daarvoor’ en ‘daarna’ zouden niet meer bestaan, want de ervaring van tijd is bewustzijn geworden. In een flits drijvend in gedachten, handelingen en ervaringen. Een oneindige flits in het moment. Eén moment zo kort, dat het neigt naar nul. Niet zijnde. Naar niets. Bewegend als ‘het oneindige komen tot niets’.
De ervaring versmelt met bewustzijn.
Bewust zijn.
Ik ben er niet! Of juist wel?
Er is geen ik! Of juist wel?
Wat was er dan voor de flits?
Een eeuwigheid aan leed.. van wie dan?
Van de zoeker naar het Grote Gebeuren!
* Vrij naar Belcampo – Het Grote Gebeuren. Zie https://books.google.nl/books/about/Het_grote_gebeuren.html?id=20BUAAAACAAJ&redir_esc=y
